Leren, leren, leren en reizen

2 maart 2014 - Piura, Peru

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een reisverhaal heb geschreven, het was er een beetje bij ingeschoten, net als het maken van foto's (sorry). Deze keer schrijf ik vanaf een luxe hotelkamer in een totaal andere stad, namelijk Piura, helemaal in het noorden van Peru. Maar eerst bij het begin beginnen.

De afgelopen week heb ik vooral heel veel Spaans geleerd. Doordeweeks 9 tot 1 had ik les en daarna deed ik mijn huiswerk, meestal op het gras in een park met uitzicht op zee. Daarna probeerde ik een Peruaanse krant te lezen en 's avonds af en toe een Amerikaans gesproken film met Spaanse ondertiteling te vertalen naar het Nederlands. Goed voor je Spaans, maar het kost wel veel moeite. Een lerares zei deze week dat je hersenen als kauwgom zijn (je moet ze bezig houden, want anders heb je er niets meer aan), maar soms voelden mijn hersenen inderdaad aan als kauwgom.

Vrijdag kreeg ik een heuse diploma-uitreiking, met een toost met een typisch Peruaans borreltje dat niet te pruimen was. ik kan alleen maar enthousiast zijn over de school en de leraren. In twee weken hebben ze me zó enorm veel geleerd! Alle leraren en leraressen waren sympathiek en alles was enorm professioneel geregeld. Bovendien was het nu laagseizoen en kreeg ik privéles omdat er verder niemand anders op mijn niveau zat. Eigenlijk wou ik er wel nog een week aan vast plakken, maar dat kan niet, want ik moest naar Piura.

Dus stapte ik zaterdag in de bus naar het hoge noorden. Nou hebben bussen in wat minder rijke landen nogal een reputatie, maar deze voldeed daar totaal niet aan. Heerlijk zachte stoelen, tv-tje voor films en muziek en een dekentje voor bij het slapen. Ik heb een uur of 16 in de bus gezeten maar dat was prima te doen, de tijd vloog om. Maar dat kwam ook doordat ik in de bus Sprookjes van Grimm in het Spaans aan het lezen was.

En toen kwam ik aan in Piura, om zondag 9 uur 's ochtends. En ik had nog geen slaapplaats, en er was niemand om me op te halen. Maar gelukkig kon ik Diego Balarezo bellen, mijn begeleider hier en baas van Grupo Hualtaco, het bedrijf waar ik stage ga lopen. Hij bracht me naar dit luxe hotel waar ik een tweepersoonsbed heb, en vanaf morgen kan ik slapen op een kamer bij Grupo Hualtaco in Sullana, dat ligt nog boven Piura. Ook nodigde hij me uit voor een barbecue bij hem thuis vanmiddag. Dus ik ben hier goed terecht gekomen en ik vermaak me hier wel. Het is hier alleen wel ontzettend warm, maar dat went vast wel. Hoop ik...
 

4 Reacties

  1. Annet:
    2 maart 2014
    Nou Berend, je treft het allemaal wel. Wat fijn dat je zoveel gastvrijheid tegenkomt daar.
    Nu op naar het echte werk, de stage. Dat is het doel van de reis en we hopen dat je nog veel meer mooie dingen mag leren. Liefs en groetjes uit een lenteachtig Hattem.
  2. Erik en Lisanne:
    3 maart 2014
    Hoi Berend,

    Erg leuk om al jouw verhalen te lezen. We krijgen de indruk dat je het erg goed naar je zin hebt daar.
    Het echte werk kan beginnen! We hopen dat je veel leert en zo kan blijven genieten.
    Heel veel succes.

    Groetjes ons
  3. Jan:
    3 maart 2014
    Bedankt voor je verhaal, gelukkig weer een teken van leven van jou.
    Huiswerk maken in een park met uitzicht op zee ……. lukt dat huiswerk dan wel ???
  4. Oma:
    3 maart 2014
    Fijn om weer wat van je te horen en dat het goed gaat met je.wel ver weg maar het lijkt dicht bij .veel succes met de stage in het spaans.Vergeet het hollands niet .groetjes vanmij.